DKK
Dyskusyjny Klub Książki - Powrót do Nałęczowa - Filia nr 1 /Serbinów/
"Powrót do Nałęczowa"
Spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki, które odbyło się w Filii nr 1 Miejskiej Biblioteki Publicznej w Tarnobrzegu 28 kwietnia 2014 roku tym razem poświęcone było debiutanckiej książce inowrocławianki Wiesławy Bancarzewskiej „Powrót do Nałęczowa".
Główna bohaterka 40- letnia Anna dostaje możliwość przeniesienia się w czasie, by spotkać bliskich ludzi, za którymi bardzo tęskni i doświadczyć życia w latach 30-tych XX wieku. Trafia do Nałęczowa i nie zdradzając kim jest, wynajmuje pokój w domu swojej czterdziestoletniej wówczas babci, gdzie poznaje dzieciństwo i młodość mamy oraz ciotek. Akcja powieści rozgrywa się na przemian w 2011 roku i w 1932 oraz później, gdyż bohaterka
wielokrotnie, choć z czasem coraz rzadziej, korzysta z przejścia czasowego. Wraca jednak tylko po to, by pomóc rodzinie w jakiejś sytuacji.
Ta lekka w odbiorze, pisana w pierwszej osobie książka nie wymagała od klubowiczów dużego wysiłku intelektualnego jednak lektura była przyjemna i satysfakcjonująca . Co zatem wpłynęło na dobrą ocenę tej książki? Autorka ma lekkie pióro nasycone dużą dawką humoru, potrafi opowiadać w sposób przykuwający uwagę czytelnika. Autorce z pewnością udało się uchwycić i zarysować klimat przedwojennej Polski, zwłaszcza dwóch miast - Nałęczowa i Inowrocławia. I choć jest to pewien zarys, w którym, zdaniem klubowiczów, doszukać się można pewnych nieścisłości, zwłaszcza dotyczących obyczajowości i życia w dworze ziemiańskim, czy też mody ( w l. 30-tych kobiety nie nosiły już gorsetów), to i tak książka oddaje pewien urok minionych czasów. Ale jest to przede wszystkim opowieść o wadze międzyludzkich relacji, o potrzebie wielopokoleniowej rodziny, tęsknocie za ciepłem domowego ogniska, bliskością kochanych osób, stabilizacją, prostotą i spokojem, którego w dzisiejszym świecie nam brakuje.
W drugiej części spotkania klubowicze wysłuchali wywiadu z Wiesławą Bancarzewską, dostępnego w Internecie. Autorka zdradza, że w czerwcu 2014 roku nakładem Naszej Księgarni zostanie wydana druga część „Powrotu do Nałęczowa” zatytułowana „Zapiski z Annopola”, natomiast w 2015 roku opublikuje część trzecią i ostatnią.
Na zakończenie, w nawiązaniu do omawianej powieści, jedna z uczestniczek w ciekawy sposób poleciła 3 książki opisujące życie, codzienność, obyczaje, modę oraz wypoczynek w przedwojennej Polsce. Zachęciło to wszystkich klubowiczów do zgłębienia tematu,tym razem w oparciu o źródła naukowe.
Dyskusyjny Klub Książki - Dariusza Kortko i Judyta Watoł „Czerwona księżniczka” - Filia nr 1 /Serbinów/
Dariusza Kortko i Judyta Watoł „Czerwona księżniczka”
Na spotkaniu DKK w dniu 23.09.2013 rozmawialiśmy o książce Dariusza Kortko i Judyty Watoły pt. „Czerwona księżniczka”. Książka jest biografią polskiej okulistki profesor Ariadny Gierek-Łapińskiej znanej przede wszystkim z prowadzenia Katedry i Kliniki Okulistyki Śląskiej Akademii Medycznej.
Autorzy przedstawiają życie zawodowe i prywatne Ariadny Gierek-Łapińskiej zarówno przez prowadzenie z nią rozmowy, jak i poprzez wypowiedzi rodziny, współpracowników i największych autorytetów medycznych, m.in. naukowców ze Śląskiego Uniwersytetu Medycznego. Jest to więc próba obiektywnego spojrzenia na osobę, o której krążą różne, często sprzeczne opinie.
Z charakterystyki tej wyłania się obraz kobiety silnej, perfekcjonistki w każdym zakresie, uzdolnionej menedżerki, szefowej wymagającej od siebie i od innych ale też koniunkturalistki, osoby niezwykle despotycznej, próżnej, łasej na pochlebstwa, choć w głębi duszy potrzebującej, jak każdy człowiek, miłości, akceptacji i zrozumienia.
Książka sprowokowała do dyskusji na wiele tematów. Rozmawialiśmy o przebiegu kariery zawodowej Ariadny Gierek-Łapińskiej, jej sukcesach naukowych i wielkim wkładzie dla rozwoju mikrochirurgii oka w Polsce i o jej upadku z zakazem wykonywania zawodu włącznie.
Nie sposób było pominąć, dobrze znanych wszystkim klubowiczom, realiów PRL-owskich i w tym kontekście również siły nazwiska Gierek, wynikającej z faktu, że Ariadna była synową I sekretarza KC PZPR Edwarda Gierka. Podjęliśmy również temat niszczycielskiej siły alkoholizmu, próbowaliśmy odpowiedzieć na pytanie czy otoczenie osoby uzależnionej od alkoholu (rodzina, znajomi, koledzy z pracy) może pomóc w wyjściu z nałogu i dlaczego jest to takie trudne? Na te i jeszcze inne tematy można dyskutować po przeczytaniu „Czerwonej księżniczki”. Treść książki podana jest w bardzo przystępny sposób i czyta się ją szybko.
Dyskusyjny Klub Książki - Izabela Pietrzyk „Babskie gadanie”- Filia nr 1 /Serbinów/
Izabela Pietrzyk „Babskie gadanie”
W wakacyjnym nastroju przebiegło czerwcowe spotkanie naszego klubu, na którym rozmawialiśmy o książce Izabeli Pietrzyk „Babskie gadanie”. Iza, główna bohaterka książki jest rozwiedzioną czterdziestokilkuletnią kobietą , która wykłada język rosyjski na Uniwersytecie Szczecińskim, ma własne mieszkanie, dorastającą córkę Felę , psa Sambę i przyjaciółki, na które zawsze może liczyć. Pewnego dnia na spacerze z psem poznaje policjanta Czarka , z którym nawiązuje romans. Relacja ta , choć szybko przeradza się w mocne uczucie, stawia Izę w nowej, skomplikowanej roli - bycia tą trzecią, bo jak się okazuje jej partner jest żonaty.
Choć głównym wątkiem książki jest romans z żonatym mężczyzną, niemniej jednak chwilami staje się on tłem, gdyż na pierwszy plan wysuwają się dowcipne rozmowy między przyjaciółkami o sprawach dnia codziennego. W ocenie klubowiczów jest to jedna z wielu książek, które obecnie zalewają polski rynek wydawniczy i tak naprawdę nic odkrywczego nie wnosi. Słabszą stroną książki jest wątek romansowy, nieco mocniejszą są pełne humoru i licznych zabawnych powiedzonek dyskusje przyjaciółek.
Książka napisana jest lekkim i łatwym językiem, może być lekturą na lato dla niewymagających czytelników.
Dyskusyjny Klub Książki - Michele Fitoussi „Helena Rubinstein. Kobieta, która wymyśliła piękno”- Filia nr 1 /Serbinów/
Michele Fitoussi „Helena Rubinstein. Kobieta, która wymyśliła piękno”
Spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki, które odbyło się 04 czerwca 2013 r. poświęcono książce Michele Fitoussi „Helena Rubinstein. Kobieta, która wymyśliła piękno”.
Publikacja, oparta na licznych materiałach źródłowych, w niezwykle interesujący sposób przybliża życie i dokonania „cesarzowej piękna” - Heleny Rubinstein, żyjącej na przełomie XIX i XX wieku. Bohaterka książki to twórczyni znanego na całym świecie wielkiego imperium kosmetycznego. Niestety, jak to zwykle bywa, sukces i rozgłos zdobyła kosztem życia osobistego.
W książce jest także wiele cennych informacji z historii kosmetologii, chirurgii estetycznej, pielęgnacji ciała i leczenia uzdrowiskowego. Czytelnik może śledzić rewolucyjne zmiany w świecie mody, poznać kulisy powstania czasopisma „Elle” oraz dzieje „Vogue`a.
Klubowiczki zachęcają do przeczytania tej mądrej, ciekawej i inspirującej do własnych refleksji książki.
Dyskusyjny Klub Książki - Szymona Hołowni „Ludzie na walizkach. Nowe historie” - Filia nr 1 /Serbinów/
Szymona Hołowni „Ludzie na walizkach. Nowe historie”
23.04.2013 członkowie Dyskusyjnego Klubu Książki w Tarnobrzegu dyskutowali o książce Szymona Hołowni „Ludzie na walizkach. Nowe historie”. Książka zawiera 20 rozmów z ludźmi, którzy stanęli w obliczu ciężkich doświadczeń. Wśród nich są osoby zmagające się z własnym cierpieniem, stojące w obliczu nieuchronnej śmierci, osoby żyjące blisko cierpiących, lub takie które w różnych okolicznościach utraciły swoich najbliższych.
Autor rozmawia m.in. z Agnieszką Kowalską, żoną zmarłego aktora Macieja Kozłowskiego, z chorą całe życie Janiną Ochojską, z towarzyszącym śmiertelnie chorym dzieciom o. Filipem Buczyńskim, z tracącym wzrok dziennikarzem Robertem Więckowskim, z Bogusławem Kaczyńskim po przebytym udarze mózgu, z nieżyjącą już w chwili obecnej, niezwykle ciężko doświadczonej chorobami swoich dzieci i własną chorobą Dominiką Roqueplo oraz innymi osobami, które prowadzącemu rozmowę powierzają swoje głębokie przemyślenia.
Książka dla jednych jest przejmująca i smutna, przywołująca własne, przykre wspomnienia o bliskich, którzy odeszli i przypominająca o kruchości życia, dla innych jest próbą oswajania śmierci oraz wskrzeszenia nadziei, że człowiek mimo wszystko potrafi odnaleźć spokój wobec śmierci i pogodzić się z jej nieuchronnością. Wywołuje refleksję nad tym, co tak naprawdę liczy się w życiu.
