Świadczy o tym fakt, że niektóre z nich trafiły do języka potocznego. Najpopularniejszym chyba wierszem Szymborskiej, który zrósł się z polszczyzną i cytowany jest czasami bez świadomości, że to poezja noblistki, jest utwór „Nic dwa razy”. Ważną cechą poezji Szymborskiej była lapidarność - umiejętność zawarcia w kilku słowach treści, dla których inni poeci szukaliby formy długiego poematu.
Szymborska wydała 13 tomików wierszy między innymi: „Dlatego żyjemy” (1952), „Pytania zadawane sobie” (1954), „Wszelki wypadek” (1972), „Ludzie na moście” (1986), „Koniec i początek” (1993), „Dwukropek” (2005), „Tutaj” (2009) oraz – wydany pośmiertnie, niedokończony tom „Wystarczy” (2012). Jej wiersze zostały przetłumaczone na ponad czterdzieści języków. Publikowała także przekłady poezji, głównie z francuskiego i niemieckiego. Wydała także 4 zbiory przepojonych filozoficznym liryzmem felietonów o literaturze „Lektury nadobowiązkowe” (1973, 1976, 1992, 1996), wybór „porad literackich” z okresu pracy w „Życiu Literackim” (Poczta literacka 2001) oraz zbiór kunsztownych artystycznie zabaw literackich z różnych lat „Rymowanki dla dużych dzieci„ (2003).
Po poezję Wisławy Szymborskiej – i nie tylko – zapraszamy do Biblioteki.
