Jakub Domoradzki zadebiutował w 2016 roku zbiorem „Wiersze, których nie lubi mój tata”, który to tomik został nominowany do Nagrody Poetyckiej im. K. I. Gałczyńskiego Orfeusz w kategorii najlepszy tomik roku (jedyny debiut pośród 20 nominowanych tytułów). W rok później ukazał się zbiór „Nie przysypuj gruszkami popiołu”.
Pod koniec 2018 do rąk czytelników trafił kolejny, trzeci zbiór poezji „ Poeta poślubny”, wydany tak jak poprzedni, nakładem wrocławskiego wydawnictwa Liberum Verbum. Tarnobrzeg jest z jednym z miast na „trasie promocyjnej” przygotowanej przez wydawnictwo. Twórczość Jakuba Domaradzkiego poznali już czytelnicy Wrocławia i Warszawy. Tradycyjnie, spotkania prowadzi przedstawiciel wydawnictwa, wrocławski poeta i prozaik Zbigniew Zebar.
W rodzinnym mieście poety wieczór miał nietuzinkowy charakter. Żywa rozmowa obu panów tocząca się nie tylko wokół prezentowanych utworów zachęciła słuchaczy do wzięcia udziału w dyskusji, szczególnie w kwestii interpretacji i odbioru poezji. Tu poeta odnosząc się do teorii estetycznej Romana Ingardena wyznał Moje wiersze należą do mnie tylko wówczas, gdy je piszę. W momencie ich opublikowania żyją już własnym życiem. To czytelnik sam je interpretuje, odczytuje.
Gościem specjalnym wieczoru poetyckiego, 1 lutego b.r., był Mychajło Zaricznyj, autor wstępu do wcześniejszego tomiku poety - „Nie przysypuj gruszkami popiołu.” Tym razem przewodniczący rady naukowej Wydziału Mechaniczno-Matematycznego Uniwersytetu Lwowskiego, wybitny matematyk i poeta jednocześnie, wystąpił w roli barda, wykonując swoje autorskie kompozycje do tekstów Jakuba Domoradzkiego i jego ojca Stanisława.
