W oknach Miejskiej Biblioteki Publicznej im. dr. Michała Marczaka, od ul. Szerokiej, prezentowana jest ekspozycja „Tu był Kajmów…” przypominjąca nieistniejącą już miejscowość. Miejscowość, którą w dużej części, tak jak Machów, wchłonęła kopalnia siarki. Natomiast to co zostało, w listopadzie 1992 roku, decyzją ówczesnej Rady Miasta, wcielono w obręb sąsiadującego Miechocina. Kajmów chociaż był najmniejszą wioską w parafii miechocińskiej miał swój niepowtarzalny wiejski klimat.
Był tu przedwojenny „dom gromadzki”, w którym po wojnie mieściła się biblioteka, klub rolnika, mleczarnia, sklep no i remiza strażacka. Były drogi wysadzane wierzbami, olszynowe zagajniki, ruczaje i jary. Prezentowane fotokopie zdjęć udostępnione z prywatnego archiwum Sławomira Stępaka, ukazują ostatnie momenty istnienia wioski. Całość dopełniają artykuły „Pod Twoją Obronę” oraz „Kraj lat dziecinnych” opublikowane na łamach Tygodnika Siarka.
